Verenkroon en tika doosjes

Allereerst wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de massale leuke reacties

die ik heb mogen ontvangen n.a.v. het item over ons huis

in het programma Binnenstebuiten.

Mijn mailbox stroomde vol na de uitzending.

Heel erg leuk allemaal hoor, nu wordt het weer wat rustiger en

heb ik weer even tijd om een nieuw blogje te maken.

Ik ben dol op interieurmagazines en had er weer heel veel verzameld.

Ik had in de kerstvakantie mezelf voorgenomen om de hele stapel,

die ik de afgelopen maanden had verzameld, eens goed door te spitten.

Alles wat ik inspirerend vind knip ik dan uit en verzamel ik in mappen.

Zo blijft het overzichtelijk en ruimt het weer lekker op.

Zo kwam ik deze mooie foto tegen in de VT-Wonen.

Wat hangt daar aan de wand? Ooh leuk veren!!

Ik heb de laatste tijd echt wat met veren, ik kan er ook niks aan doen.

Zo ging ik meteen een kijkje nemen op de site waar de styliste,

die deze leuke productie gemaakt heeft, dat grappige verending

gevonden heeft.

Ik kwam uit op een site van een Belgische winkel Couleur Locale.

 De site (met webshop) is zo leuk, neem een kijkje zou ik zeggen.

www.couleurlocale.eu

Zo kwam er niks meer van mijn voornemen de rest van de magazines 

door te spitten, want ik bleef heerlijk achter mijn laptop zitten

om op die site rond te neuzen.

Zo kwam ik ook dat verending uit de VT-Wonen tegen.

Hee wat grappig, je kunt m dus als kroon neerzetten.

Zo vind ik m nog veel leuker, maar helaas stond erbij dat ie tijdelijk

niet op voorraad is :-(

En toen, zomaar vanuit het niets kwam ik op een idee.

Ik bedacht me ineens dat ik een riem heb (en al jaren niet meer draag)

met ook van die kraaltjes en van die koordjes aan beide uiteinden.

Van mijn alternatieve kerstboom had ik de verenfranje van hanenveren

nog over, die kon ik mooi voor het idee gebruiken.

Ik dacht toen, ik maak m gewoon zelf.

Ik had alleen iets nodig voor de stevigheid, 

want de verenfranje is te slap om rechtop te blijven staan.

Voor de stevigheid heb ik een recht lampenkapje gebruikt,

die vond ik toevallig bij de kringloop en had precies het goede formaat.

Het kapje kostte 1,50.

Dit zijn de onderdelen.

Met een lijmpistool heb ik de verenfranje vastgelijmd op het kapje.

De riem plakte ik ook vast met de hete lijm.

De witte binnenkant van het kapje verfde ik zwart.

Mijn vader laste een statief voor me in elkaar.

De fitting van het frame van het kapje kwam nu mooi uit,

want zo kon ie aan het statief bevestigd worden.

Het eindresultaat van mijn eigen verenkroon,

die dus bijna niets heeft gekost (allemaal hergebruik) en 

ik heb weer iets nieuws op mijn sidetable staan.

Samen met de terracotta kruikjes, de Chinese kalligrafie-kwasten

en de tika doosjes vormt het weer een leuk geheel.

De twee donkere tika doosjes heb ik al heel lang.

Ze stonden altijd in de kast van oma, maar vielen daarin niet op.

Ik heb ze ooit in een fairtrade winkel gevonden.

Het kleine tika doosje vond ik laatst bij de De Beukenhof

die is zo leuk van kleur en vorm.

Ik word helemaal happy als ik ernaar kijk.

Met z'n drieën staan ze net even wat gezelliger.

Deze doosjes komen uit India en hierin werd vermiljoen poeder bewaard.

In sommige doosjes kun je nog resten vinden.

Het is in de hindoe cultuur heel normaal dat de man tijdens 

de huwelijksvoltrekking een vermiljoen poeder

(een soort rood-oranjeachtig pigment gemaakt uit het mineraal cinnaber)

aanbrengt op de haarscheiding van de vrouw om te laten zien

dat ze getrouwd is. Na de trouwdag brengt de vrouw het voortaan zelf aan.

Ook dragen hindoe vrouwen vaak een rode stip

genaamd bindi (of tika) op hun voorhoofd.

Deze staat symbool voor de vrouwelijke energie van de godin Parvati

die de vrouwen en hun mannen beschermd.

Oorspronkelijk was een bindi meestal vermiljoen rood.

Tegenwoordig zijn er verschillende types en kleuren bindi's

en worden ze ook gedragen door niet- hindoes, vooral in Zuid- Azië.

In deze tijd is het dragen van een bindi een modeverschijnsel geworden

en worden ze ook gedragen door ongehuwde vrouwen en meisjes.

De spiegel op de sidetable hebben we al jaren,

die is nog uit Carlo's oude interieur (geen idee waar die vandaan komt).

De koe is een replica van een Chinees grafbeeldje (De Beukenhof).

De paardrijlaarzen heb ik ook al jaren en zijn gevonden op een brocante markt.

De grote houten schaal op de onderste plank,

was een hele goede vondst uit de kringloopwinkel,

de terracotta kruik die erin staat komt bij De Potstal vandaan.

Het touw met de houten kralen heb ik gevonden bij 

een brocante winkeltje in Brugge.

De twee kleine kruikjes bracht ik afgelopen zomer uit Frankrijk mee

en de grote terracotta vaas ernaast is weer zo'n leuke kringloopvondst.

Zo staat alles weer gezellig.

Ik heb nog wat leuks gemaakt (of eigenlijk vermaakt, want daar hou ik van).

Dat laat ik zien in mijn volgende blogpost.

Een fijne week allemaal!!!

Liefs Monica