dinsdag 26 januari 2016

Verenkroon en tika doosjes




Allereerst wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de massale leuke reacties
die ik heb mogen ontvangen n.a.v. het item over ons huis
in het programma Binnenstebuiten.
Mijn mailbox stroomde vol na de uitzending.
Heel erg leuk allemaal hoor, nu wordt het weer wat rustiger en
heb ik weer even tijd om een nieuw blogje te maken.

Ik ben dol op interieurmagazines en had er weer heel veel verzameld.
Ik had in de kerstvakantie mezelf voorgenomen om de hele stapel,
die ik de afgelopen maanden had verzameld, eens goed door te spitten.
Alles wat ik inspirerend vind knip ik dan uit en verzamel ik in mappen.
Zo blijft het overzichtelijk en ruimt het weer lekker op.

Zo kwam ik deze mooie foto tegen in de VT-Wonen.



Wat hangt daar aan de wand? Ooh leuk veren!!
Ik heb de laatste tijd echt wat met veren, ik kan er ook niks aan doen.
Zo ging ik meteen een kijkje nemen op de site waar de styliste,
die deze leuke productie gemaakt heeft, dat grappige verending
gevonden heeft.
Ik kwam uit op een site van een Belgische winkel Couleur Locale.
 De site (met webshop) is zo leuk, neem een kijkje zou ik zeggen.

Zo kwam er niks meer van mijn voornemen de rest van de magazines 
door te spitten, want ik bleef heerlijk achter mijn laptop zitten
om op die site rond te neuzen.
Zo kwam ik ook dat verending uit de VT-Wonen tegen.


Hee wat grappig, je kunt m dus als kroon neerzetten.
Zo vind ik m nog veel leuker, maar helaas stond erbij dat ie tijdelijk
niet op voorraad is :-(

En toen, zomaar vanuit het niets kwam ik op een idee.
Ik bedacht me ineens dat ik een riem heb (en al jaren niet meer draag)
met ook van die kraaltjes en van die koordjes aan beide uiteinden.
Van mijn alternatieve kerstboom had ik de verenfranje van hanenveren
nog over, die kon ik mooi voor het idee gebruiken.

Ik dacht toen, ik maak m gewoon zelf.
Ik had alleen iets nodig voor de stevigheid, 
want de verenfranje is te slap om rechtop te blijven staan.
Voor de stevigheid heb ik een recht lampenkapje gebruikt,
die vond ik toevallig bij de kringloop en had precies het goede formaat.
Het kapje kostte 1,50.



Dit zijn de onderdelen.
Met een lijmpistool heb ik de verenfranje vastgelijmd op het kapje.




De riem plakte ik ook vast met de hete lijm.
De witte binnenkant van het kapje verfde ik zwart.
Mijn vader laste een statief voor me in elkaar.
De fitting van het frame van het kapje kwam nu mooi uit,
want zo kon ie aan het statief bevestigd worden.






Het eindresultaat van mijn eigen verenkroon,
die dus bijna niets heeft gekost (allemaal hergebruik) en 
ik heb weer iets nieuws op mijn sidetable staan.
Samen met de terracotta kruikjes, de Chinese kalligrafie-kwasten
en de tika doosjes vormt het weer een leuk geheel.

De twee donkere tika doosjes heb ik al heel lang.
Ze stonden altijd in de kast van oma, maar vielen daarin niet op.
Ik heb ze ooit in een fairtrade winkel gevonden.
Het kleine tika doosje vond ik laatst bij de De Beukenhof
die is zo leuk van kleur en vorm.
Ik word helemaal happy als ik ernaar kijk.
Met z'n drieën staan ze net even wat gezelliger.

Deze doosjes komen uit India en hierin werd vermiljoen poeder bewaard.
In sommige doosjes kun je nog resten vinden.








Het is in de hindoe cultuur heel normaal dat de man tijdens 
de huwelijksvoltrekking een vermiljoen poeder
(een soort rood-oranjeachtig pigment gemaakt uit het mineraal cinnaber)
aanbrengt op de haarscheiding van de vrouw om te laten zien
dat ze getrouwd is. Na de trouwdag brengt de vrouw het voortaan zelf aan.



Ook dragen hindoe vrouwen vaak een rode stip
genaamd bindi (of tika) op hun voorhoofd.
Deze staat symbool voor de vrouwelijke energie van de godin Parvati
die de vrouwen en hun mannen beschermd.
Oorspronkelijk was een bindi meestal vermiljoen rood.
Tegenwoordig zijn er verschillende types en kleuren bindi's
en worden ze ook gedragen door niet- hindoes, vooral in Zuid- Azië.

In deze tijd is het dragen van een bindi een modeverschijnsel geworden
en worden ze ook gedragen door ongehuwde vrouwen en meisjes.



De spiegel op de sidetable hebben we al jaren,
die is nog uit Carlo's oude interieur (geen idee waar die vandaan komt).
De koe is een replica van een Chinees grafbeeldje (De Beukenhof).
De paardrijlaarzen heb ik ook al jaren en zijn gevonden op een brocante markt.
De grote houten schaal op de onderste plank,
was een hele goede vondst uit de kringloopwinkel,
de terracotta kruik die erin staat komt bij De Potstal vandaan.
Het touw met de houten kralen heb ik gevonden bij 
een brocante winkeltje in Brugge.
De twee kleine kruikjes bracht ik afgelopen zomer uit Frankrijk mee
en de grote terracotta vaas ernaast is weer zo'n leuke kringloopvondst.



Zo staat alles weer gezellig.
Ik heb nog wat leuks gemaakt (of eigenlijk vermaakt, want daar hou ik van).
Dat laat ik zien in mijn volgende blogpost.
Een fijne week allemaal!!!

Liefs Monica

woensdag 20 januari 2016

Binnenstebuiten




Ergens eind november kreeg ik een mail van een redacteur van de KRO- NCRV
dat ze ons huis (een huis in een vinexwijk helemaal eigen gemaakt)
 een leuk item vonden voor het programma Binnenstebuiten.
Ze legde heel goed uit wat het programma inhield en vroeg of ze 
me een keertje mocht bellen om mij hier wat meer over te vertellen.

Uuh Binnenstebuiten??
Ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord.
Nou was dat ook niet zo vreemd, want dit programma is pas 
sinds oktober op de televisie.

Ik ben op een avond gaan kijken en toen lieten ze een heel groot
landhuis op een nog groter landgoed als inspiratiehuis zien.
Ooh slik... ik dacht meteen, hebben ze daar wel begrepen dat ons huis
een gewone doorsnee tussenwoning is?
Toen ik dat daarna vroeg werd me verteld dat dat juist zo leuk is.
In het programma laten ze allerlei verschillende huizen zien,
de ene keer is dat een boshutje, dan weer een grote villa, 
een oud schoolgebouw of een vakantiehuisje en ga zo maar door.
De grootte is niet bepalend als het maar inspirerend is.
Ooh oké, ik was alweer wat gerustgesteld.

Ik hoefde er niet zo lang over na te denken of ik dit wel wilde hoor.
Het is natuurlijk hartstikke leuk als er zo'n mooie tv reportage
van je huis gemaakt wordt.
Hoe vaak komt dat nou voor en het is leuk voor later.
Wel hartstikke eng natuurlijk, want ik heb geen camera ervaring.
Dit is toch wel even iets anders dan een fotograaf in je huis
die foto's komt maken voor een reportage.
Het enige wat ik kon doen was gewoon mezelf zijn,
maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, geloof mij maar ;-)

De opnamedag was begin december en de cameraploeg 
zou om 9 uur bij mij voor de deur staan.
Het was echt aanpoten, want ik moest wel eerst drie kinderen de deur uitwerken,
alle kamers netjes maken en er natuurlijk ook nog voor zorgen
dat ik er zelf een beetje toonbaar uitzag.

Ik koos voor een jurkje met de meest gladde stof,
omdat ik wist dat ons hondje Coco het liefst de hele dag tegen mij aanhangt.
Ik moest iets aan waar ik makkelijk de haren van kon afkloppen.
Even voor 9 uur was ik er klaar voor
(zo blij dat het me allemaal op tijd gelukt was ;-)).

Toen de regisseur, de cameraman en de geluidsman gearriveerd waren,
hebben we eerst koffie gedronken.
Gelukkig voelde ik mij meteen op mijn gemak (dat is erg belangrijk).

We begonnen met de deurscène (hallo welkom in ons huis).
Nou hoe moeilijk kan dat zijn denk je dan,
maar dat moest toch een paar keer over.
Ik hoorde het mezelf keer op keer zeggen met zo'n robotstem.
Ik zei na de zoveelste keer tegen mezelf: en nou doe je het goed!!!!!
Pfff ik ben vast een van de meest hopeloze gevallen die ze hebben meegemaakt.
Coco vond het allemaal prima.
Ze lag heerlijk in mijn armen en blafte niet eens meer.

Gisteren ( dinsdag 19 januari) was de uitzending.
De hele dag was ik toch best gespannen .
Ik vind het eindresultaat erg leuk geworden, ik ben er heel blij mee.
Het blijft natuurlijk vreemd om jezelf terug te zien
en aan je eigen stem wen je al helemaal nooit.

Dat een huis niet groot hoeft te zijn om inspirerend te zijn,
dat klopt helemaal.
Ik ben van mening dat je van ieder huis wat leuks kunt maken,
ongeacht het groot of klein is of waar het staat.

Ik ben van ons 'landhuis' gaan houden.
Landhuis is natuurlijk met een dikke knipoog gezegd.
Ik heb daarom ook erg gelachen om de laatste regel van de koptekst
van de reportage van ons huis in het  Franse blad Vie à la Campagne


Découvrez la maison country chic de Monica et de sa famille
 (ontdek het chique landhuis van Monica en haar familie).
Nou val ik wel door de mand hè ;-)

Onze binnenkijker van 19 januari in het programma Binnenstebuiten
kun je via deze link nogmaals bekijken

Ooh we hebben ook nog een kat hoor Skipper,
als je goed oplet dan zie je zijn pootafdrukjes op ons bed.
Hij heeft waarschijnlijk op deze manier zijn aanwezigheid getoond,
want de rest van de dag liet ie zich niet zien.

Lieve regisseur, cameraman en geluidsman onwijs bedankt!
Ondanks mijn gestuntel, is het een leuk filmpje geworden ;-)
Ik ben heel blij met het eindresultaat en vond het een leuke ervaring.
De voice-over in de reportage vond ik ook helemaal leuk.
Ook dank aan de redacteur 
( met wie ik toch achter de schermen het meeste contact heb gehad).
Ik vond het allemaal erg leuk om mee te maken.



Ik kijk nu bijna iedere avond naar het programma,
want het is ook heel leerzaam en lekker gevarieerd.
Ga zo door!!!

Volg Binnenstebuiten ook op facebook


Liefs Monica

vrijdag 15 januari 2016

Binnenstebuiten aanstaande dinsdag




Ons huis zal niet woensdag 20 januari te zien zijn in het programma 'Binnenstebuiten'
maar dinsdag 19 januari, bij deze een correctie.

Vergeet dus niet te kijken dinsdag 19 januari om 18.45 op NPO 2.
Oei, het begint nu wel te kriebelen hoor ;-)

Nu even geen mogelijkheid om te reageren.
Ik zal dinsdagavond een nieuwe post maken met een link
naar het item van ons huis.
Dus lukt het kijken niet aanstaande dinsdag, dan deel ik het ook nog op mijn blog.

Jullie zien mij dinsdag op tv ;-)


Fijn weekend allemaal!!!



Liefs Monica

zondag 10 januari 2016

Juju hat




Ik heb iets nieuws aan mijn muur en ik ben er zo blij mee!
Ik was al een tijdje de krans zat die eerst op deze plek hing,
ik wilde er graag iets anders voor in de plaats.
Ik hou heel erg van objecten uit alle continenten van de wereld,
vooral als er een mooi verhaal achter zit.
Ze geven het interieur net even wat extra´s.



Juju hats zijn hoofdtooien en komen uit Kameroen.
Ze zijn handgemaakt van veren van wilde vogels en gestikt 
op een handgeweven raffia mand.





Uitgeklapt ziet ie er prachtig uit, 
maar ook ingeklapt is het een mooi object om mee te decoreren.

Juju's worden gedragen door stamhoofden en koninklijke dansers
tijdens belangrijke ceremonies om de geesten goed te stemmen.
Ze symboliseren schoonheid en kwetsbaarheid voor het leven.



Ze zijn heel mooi en ambachtelijk gemaakt.
Een collage met sfeerfoto's die ik op internet heb gevonden...



Prachtig als enkel kunstobject,
maar ook heel mooi als groep van verschillende maten en kleuren aan de wand.



Ik spot ze regelmatig in het prachtige magazine 'Residence'.



Mijn pedicuurster bewaart ze altijd voor mij en ook hier haal ik veel inspiratie uit.
Ik vind de geverfde juju's ook heel erg leuk,




maar in mijn interieur past deze het beste, eentje met natuurlijke kleuren.
Hij is heerlijk groot (85 cm.).



Ik ben blij dat ik weer wat leuks aan de muur heb hangen.
De krans is naar buiten verhuisd, dat staat ook heel leuk hoor.
Ik kan er zo van genieten!!








Kijk eens hoe mooi hij hangt tegen een kalkverf wand.
I love my Juju!!!


Liefs Monica