Opgepimpt

Een paar jaar geleden kocht ik een decoratief objectje
(ik weet niet hoe je zoiets noemt)

op statief bij de kringloop voor iets van 2 of 3 euro.

Ik heb lang gezocht of ik nog een foto kon vinden van hoe ie was.

Ik vond er nog eentje in mijn collage map.

Helemaal links zoals ik m kocht.

Een zilverkleurig dingetje op een zwart statiefje.

Ik heb er van alles mee uitgehaald,

want het is zo leuk om je op zoiets uit te leven.

Ik deed er toen wat tegellijm op en het voetje behandelde ik met roesteffect.

Vorig jaar heb ik er ook nog een keer betonlook opgedaan,

maar nog steeds vond ik m niet leuk genoeg.

Hij belandde achterin de kast.

Van de verenkroon op standaard uit mijn vorige post

had ik nog heel veel kauri schelpjes over.

Ik had ze toen voor de kerst op de verenfranje genaaid,

maar de verenfranje had ik daarna nodig voor de verenkroon,

dus haalde ik alle kauri schelpjes er weer af.

Ik wilde er iets mee doen om dat saaie objectje een beetje te pimpen.

Bij de fourniturenwinkel zocht ik een gezellig bandje uit.

Om het bandje wat ouder te doen lijken en wat minder geel,

smeerde ik er wat antiekwas op.

Dan krijg je zo'n lekkere vette donkere patina, precies wat ik wilde.

Zie het verschil.

Voor ik het lint ging kopen had ik wel eerst het objectje opgemeten.

Ik wilde dat het lint er precies omheen zou passen,

zo wist ik dat het lint niet breder of smaller moest zijn dan 2 cm.

Met naald en draad naaide ik de kauri schelpjes erop vast.

Ook alle uiteinden van het lint met een steekje vastzetten om rafelen tegen te gaan.

Met een lijmpistool lijmde ik het lint vast.

Omdat ik de kauri schelpjes veel te wit vond,

bewerkte ik ze ook nog even met een beetje antiekwas zodat ze wat ouder lijken.

Zo is ie weer helemaal leuk geworden toch?

Ik heb m dus maar niet meer teruggezet achterin de kast,

hij kreeg een veel mooier plekje naast de grote kruiklamp.

Een accessoire met een etnisch tintje. Ik hou er zo van!

De schelpjes zijn zo weer mooi hergebruikt,

ik hoefde alleen maar het lintje te kopen en die kostte maar heel weinig ;-)

Een dezer dagen ga ik nieuwe foto's van de woonkamer maken

voor het fotoalbum.

In mijn statistieken zie ik dat het album echt heel vaak bekeken wordt,

maar de foto's zijn niet echt meer up to date.

Ik wacht een mooie lichte dag af (wanneer stopt het zou eens met regenen?).

Ik hoop dat het binnen nu en twee weken gaat lukken.

Liefs Monica

Verenkroon en tika doosjes

Allereerst wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de massale leuke reacties

die ik heb mogen ontvangen n.a.v. het item over ons huis

in het programma Binnenstebuiten.

Mijn mailbox stroomde vol na de uitzending.

Heel erg leuk allemaal hoor, nu wordt het weer wat rustiger en

heb ik weer even tijd om een nieuw blogje te maken.

Ik ben dol op interieurmagazines en had er weer heel veel verzameld.

Ik had in de kerstvakantie mezelf voorgenomen om de hele stapel,

die ik de afgelopen maanden had verzameld, eens goed door te spitten.

Alles wat ik inspirerend vind knip ik dan uit en verzamel ik in mappen.

Zo blijft het overzichtelijk en ruimt het weer lekker op.

Zo kwam ik deze mooie foto tegen in de VT-Wonen.

Wat hangt daar aan de wand? Ooh leuk veren!!

Ik heb de laatste tijd echt wat met veren, ik kan er ook niks aan doen.

Zo ging ik meteen een kijkje nemen op de site waar de styliste,

die deze leuke productie gemaakt heeft, dat grappige verending

gevonden heeft.

Ik kwam uit op een site van een Belgische winkel Couleur Locale.

 De site (met webshop) is zo leuk, neem een kijkje zou ik zeggen.

www.couleurlocale.eu

Zo kwam er niks meer van mijn voornemen de rest van de magazines 

door te spitten, want ik bleef heerlijk achter mijn laptop zitten

om op die site rond te neuzen.

Zo kwam ik ook dat verending uit de VT-Wonen tegen.

Hee wat grappig, je kunt m dus als kroon neerzetten.

Zo vind ik m nog veel leuker, maar helaas stond erbij dat ie tijdelijk

niet op voorraad is :-(

En toen, zomaar vanuit het niets kwam ik op een idee.

Ik bedacht me ineens dat ik een riem heb (en al jaren niet meer draag)

met ook van die kraaltjes en van die koordjes aan beide uiteinden.

Van mijn alternatieve kerstboom had ik de verenfranje van hanenveren

nog over, die kon ik mooi voor het idee gebruiken.

Ik dacht toen, ik maak m gewoon zelf.

Ik had alleen iets nodig voor de stevigheid, 

want de verenfranje is te slap om rechtop te blijven staan.

Voor de stevigheid heb ik een recht lampenkapje gebruikt,

die vond ik toevallig bij de kringloop en had precies het goede formaat.

Het kapje kostte 1,50.

Dit zijn de onderdelen.

Met een lijmpistool heb ik de verenfranje vastgelijmd op het kapje.

De riem plakte ik ook vast met de hete lijm.

De witte binnenkant van het kapje verfde ik zwart.

Mijn vader laste een statief voor me in elkaar.

De fitting van het frame van het kapje kwam nu mooi uit,

want zo kon ie aan het statief bevestigd worden.

Het eindresultaat van mijn eigen verenkroon,

die dus bijna niets heeft gekost (allemaal hergebruik) en 

ik heb weer iets nieuws op mijn sidetable staan.

Samen met de terracotta kruikjes, de Chinese kalligrafie-kwasten

en de tika doosjes vormt het weer een leuk geheel.

De twee donkere tika doosjes heb ik al heel lang.

Ze stonden altijd in de kast van oma, maar vielen daarin niet op.

Ik heb ze ooit in een fairtrade winkel gevonden.

Het kleine tika doosje vond ik laatst bij de De Beukenhof

die is zo leuk van kleur en vorm.

Ik word helemaal happy als ik ernaar kijk.

Met z'n drieën staan ze net even wat gezelliger.

Deze doosjes komen uit India en hierin werd vermiljoen poeder bewaard.

In sommige doosjes kun je nog resten vinden.

Het is in de hindoe cultuur heel normaal dat de man tijdens 

de huwelijksvoltrekking een vermiljoen poeder

(een soort rood-oranjeachtig pigment gemaakt uit het mineraal cinnaber)

aanbrengt op de haarscheiding van de vrouw om te laten zien

dat ze getrouwd is. Na de trouwdag brengt de vrouw het voortaan zelf aan.

Ook dragen hindoe vrouwen vaak een rode stip

genaamd bindi (of tika) op hun voorhoofd.

Deze staat symbool voor de vrouwelijke energie van de godin Parvati

die de vrouwen en hun mannen beschermd.

Oorspronkelijk was een bindi meestal vermiljoen rood.

Tegenwoordig zijn er verschillende types en kleuren bindi's

en worden ze ook gedragen door niet- hindoes, vooral in Zuid- Azië.

In deze tijd is het dragen van een bindi een modeverschijnsel geworden

en worden ze ook gedragen door ongehuwde vrouwen en meisjes.

De spiegel op de sidetable hebben we al jaren,

die is nog uit Carlo's oude interieur (geen idee waar die vandaan komt).

De koe is een replica van een Chinees grafbeeldje (De Beukenhof).

De paardrijlaarzen heb ik ook al jaren en zijn gevonden op een brocante markt.

De grote houten schaal op de onderste plank,

was een hele goede vondst uit de kringloopwinkel,

de terracotta kruik die erin staat komt bij De Potstal vandaan.

Het touw met de houten kralen heb ik gevonden bij 

een brocante winkeltje in Brugge.

De twee kleine kruikjes bracht ik afgelopen zomer uit Frankrijk mee

en de grote terracotta vaas ernaast is weer zo'n leuke kringloopvondst.

Zo staat alles weer gezellig.

Ik heb nog wat leuks gemaakt (of eigenlijk vermaakt, want daar hou ik van).

Dat laat ik zien in mijn volgende blogpost.

Een fijne week allemaal!!!

Liefs Monica

Binnenstebuiten

Ergens eind november kreeg ik een mail van een redacteur van de KRO- NCRV

dat ze ons huis (een huis in een vinexwijk helemaal eigen gemaakt)

 een leuk item vonden voor het programma Binnenstebuiten.

Ze legde heel goed uit wat het programma inhield en vroeg of ze 

me een keertje mocht bellen om mij hier wat meer over te vertellen.

Uuh Binnenstebuiten??

Ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord.

Nou was dat ook niet zo vreemd, want dit programma is pas 

sinds oktober op de televisie.

Ik ben op een avond gaan kijken en toen lieten ze een heel groot

landhuis op een nog groter landgoed als inspiratiehuis zien.

Ooh slik... ik dacht meteen, hebben ze daar wel begrepen dat ons huis

een gewone doorsnee tussenwoning is?

Toen ik dat daarna vroeg werd me verteld dat dat juist zo leuk is.

In het programma laten ze allerlei verschillende huizen zien,

de ene keer is dat een boshutje, dan weer een grote villa, 

een oud schoolgebouw of een vakantiehuisje en ga zo maar door.

De grootte is niet bepalend als het maar inspirerend is.

Ooh oké, ik was alweer wat gerustgesteld.

Ik hoefde er niet zo lang over na te denken of ik dit wel wilde hoor.

Het is natuurlijk hartstikke leuk als er zo'n mooie tv reportage

van je huis gemaakt wordt.

Hoe vaak komt dat nou voor en het is leuk voor later.

Wel hartstikke eng natuurlijk, want ik heb geen camera ervaring.

Dit is toch wel even iets anders dan een fotograaf in je huis

die foto's komt maken voor een reportage.

Het enige wat ik kon doen was gewoon mezelf zijn,

maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, geloof mij maar ;-)

De opnamedag was begin december en de cameraploeg 

zou om 9 uur bij mij voor de deur staan.

Het was echt aanpoten, want ik moest wel eerst drie kinderen de deur uitwerken,

alle kamers netjes maken en er natuurlijk ook nog voor zorgen

dat ik er zelf een beetje toonbaar uitzag.

Ik koos voor een jurkje met de meest gladde stof,

omdat ik wist dat ons hondje Coco het liefst de hele dag tegen mij aanhangt.

Ik moest iets aan waar ik makkelijk de haren van kon afkloppen.

Even voor 9 uur was ik er klaar voor

(zo blij dat het me allemaal op tijd gelukt was ;-)).

Toen de regisseur, de cameraman en de geluidsman gearriveerd waren,

hebben we eerst koffie gedronken.

Gelukkig voelde ik mij meteen op mijn gemak (dat is erg belangrijk).

We begonnen met de deurscène (hallo welkom in ons huis).

Nou hoe moeilijk kan dat zijn denk je dan,

maar dat moest toch een paar keer over.

Ik hoorde het mezelf keer op keer zeggen met zo'n robotstem.

Ik zei na de zoveelste keer tegen mezelf: en nou doe je het goed!!!!!

Pfff ik ben vast een van de meest hopeloze gevallen die ze hebben meegemaakt.

Coco vond het allemaal prima.

Ze lag heerlijk in mijn armen en blafte niet eens meer.

Gisteren ( dinsdag 19 januari) was de uitzending.

De hele dag was ik toch best gespannen .

Ik vind het eindresultaat erg leuk geworden, ik ben er heel blij mee.

Het blijft natuurlijk vreemd om jezelf terug te zien

en aan je eigen stem wen je al helemaal nooit.

Dat een huis niet groot hoeft te zijn om inspirerend te zijn,

dat klopt helemaal.

Ik ben van mening dat je van ieder huis wat leuks kunt maken,

ongeacht het groot of klein is of waar het staat.

Ik ben van ons 'landhuis' gaan houden.

Landhuis is natuurlijk met een dikke knipoog gezegd.

Ik heb daarom ook erg gelachen om de laatste regel van de koptekst

van de reportage van ons huis in het  Franse blad Vie à la Campagne

Découvrez la maison country chic de Monica et de sa famille

 (ontdek het chique landhuis van Monica en haar familie).

Nou val ik wel door de mand hè ;-)

Onze binnenkijker van 19 januari in het programma Binnenstebuiten

kun je via deze link nogmaals bekijken

kro-ncrv.nl/binnenstebuiten-landelijke-boerderijsfeer

Ooh we hebben ook nog een kat hoor Skipper,

als je goed oplet dan zie je zijn pootafdrukjes op ons bed.

Hij heeft waarschijnlijk op deze manier zijn aanwezigheid getoond,

want de rest van de dag liet ie zich niet zien.

Lieve regisseur, cameraman en geluidsman onwijs bedankt!

Ondanks mijn gestuntel, is het een leuk filmpje geworden ;-)

Ik ben heel blij met het eindresultaat en vond het een leuke ervaring.

De voice-over in de reportage vond ik ook helemaal leuk.

Ook dank aan de redacteur 

( met wie ik toch achter de schermen het meeste contact heb gehad).

Ik vond het allemaal erg leuk om mee te maken.

Ik kijk nu bijna iedere avond naar het programma,

want het is ook heel leerzaam en lekker gevarieerd.

Ga zo door!!!

Volg Binnenstebuiten ook op facebook

facebook.com/binnenstebuiten

Liefs Monica

Binnenstebuiten aanstaande dinsdag

Ons huis zal niet woensdag 20 januari te zien zijn in het programma 'Binnenstebuiten'

maar dinsdag 19 januari, bij deze een correctie.

Vergeet dus niet te kijken dinsdag 19 januari om 18.45 op NPO 2.

Oei, het begint nu wel te kriebelen hoor ;-)

Nu even geen mogelijkheid om te reageren.

Ik zal dinsdagavond een nieuwe post maken met een link
naar het item van ons huis.

Dus lukt het kijken niet aanstaande dinsdag, dan deel ik het ook nog op mijn blog.

Jullie zien mij dinsdag op tv ;-)

Fijn weekend allemaal!!!

Liefs Monica

Juju hat

Ik heb iets nieuws aan mijn muur en ik ben er zo blij mee!

Ik was al een tijdje de krans zat die eerst op deze plek hing,

ik wilde er graag iets anders voor in de plaats.

Ik hou heel erg van objecten uit alle continenten van de wereld,

vooral als er een mooi verhaal achter zit.

Ze geven het interieur net even wat extra´s.

Juju hats zijn hoofdtooien en komen uit Kameroen.

Ze zijn handgemaakt van veren van wilde vogels en gestikt 

op een handgeweven raffia mand.

Uitgeklapt ziet ie er prachtig uit, 

maar ook ingeklapt is het een mooi object om mee te decoreren.

Juju's worden gedragen door stamhoofden en koninklijke dansers

tijdens belangrijke ceremonies om de geesten goed te stemmen.

Ze symboliseren schoonheid en kwetsbaarheid voor het leven.

Ze zijn heel mooi en ambachtelijk gemaakt.

Een collage met sfeerfoto's die ik op internet heb gevonden...

Prachtig als enkel kunstobject,

maar ook heel mooi als groep van verschillende maten en kleuren aan de wand.

Ik spot ze regelmatig in het prachtige magazine 'Residence'.

Mijn pedicuurster bewaart ze altijd voor mij en ook hier haal ik veel inspiratie uit.

Ik vind de geverfde juju's ook heel erg leuk,

maar in mijn interieur past deze het beste, eentje met natuurlijke kleuren.

Hij is heerlijk groot (85 cm.).

Ik ben blij dat ik weer wat leuks aan de muur heb hangen.

De krans is naar buiten verhuisd, dat staat ook heel leuk hoor.

Ik kan er zo van genieten!!

Kijk eens hoe mooi hij hangt tegen een kalkverf wand.

I love my Juju!!!

Liefs Monica

Proost op 2016!!!!

Het jaar 2015 loopt bijna ten einde.

Graag wil ik iedereen bedanken voor het volgen van mijn blog en de leuke

reacties die ik hier en ook via de mail heb mogen ontvangen.

Ik heb het het hele jaar met veel plezier gedaan en zal het ook 

in 2016 met heel veel plezier blijven doen!

Dat het maar weer een creatief jaar mag worden.

Met mijn laatste creatieve uitspatting voor dit jaar, 

wil ik het jaar 2015 dan afsluiten op dit blog.

Een kasthanger die ik heb gemaakt met bierdoppen.

Het leek me leuk om deze DIY te bewaren tot het einde van het jaar,

aangezien er met oud&nieuw veel gedronken zal worden.

We proosten op het nieuwe jaar met champagne,

want dat staat altijd zo leuk hè met zo'n champagneglas in je hand.

Toch zijn er heel veel mensen die helemaal geen champagne lusten.

Daar ben ik er een van, ik hou helemaal niet van mousserende wijnen.

Van bier hou ik ook niet hoor, geef mij maar een droge witte wijn.

De meeste mannen drinken liever gewoon een pilsje,

zo is het toch? Die van mij in ieder geval wel ;-)

Maar goed, gooi die bierdoppen dus niet weg.

Je kunt natuurlijk ook doppen gebruiken van horeca frisdrankflesjes.

Daar kun je leuke dingen mee doen.

Ik kwam op het idee toen ik onderstaande hanger in het 

Tropenmuseum zag hangen.

Deze foto maakte ik snel met mijn smartphone.

Hij hing in een donker hoekje, mijn oog viel er ineens op.

Ik kan daar meteen inspiratie van krijgen.

Eenmaal thuis sloeg ik de foto op in mijn inspiratiemap.

Eerst heb ik een voorraad bierdoppen verzameld.

De doppen allemaal platgeslagen met een hamer

en het plastic binnenvoerinkje eruit gehaald.

In alle doppen een klein gaatje geboord, 

zodat er een touwtje door past.

De doppen heb ik eerst allemaal in de universele primer gezet.

Daarna geverfd met metallic verf van Carte Colori 

in de kleuren goud, tin en copper.

Hiervoor kun je makkelijk van die kleine proefpotjes gebruiken.

Om te zorgen dat de gaatjes niet vollopen met verf,

gebruik je een satéprikker als hulpmiddel bij het verven.

Zo ziet het voorraadje doppen eruit in de kleuren

goud, tin en copper.

De lijmresten van het plastic binnenvoerinkje heb ik expres laten zitten

om zo het effect te krijgen van oude munten,

want daar lijken ze nu op..

Voor de verdere uitwerking van het idee heb ik goed gekeken

naar de dromenvanger op Zoya's kamer.

De kauri schelpjes wilde ik ook gaan gebruiken.

Ik heb ze bij Beadies gekocht.

Ook nam ik wat mooie koperen kraaltjes mee uit die kralenwinkel.

Ik kijk ook vaak in de kringloopwinkel naar sieraden waar ik nog onderdelen

van kan gebruiken voor andere projecten.

De kleine houten kraaltjes komen van een armbandje uit de kringloop.

Een kauri schelp is het huisje van een tropische zeeslak.

De schelpjes doen mij vaak denken aan Afrika

of aan accessoires in de boho Ibiza style.

Maar heel vroeger werden ze gebruikt als betaalmiddel.

Tussen 1650 en 1790 werden kaurischelpen door de VOC in enorme

hoeveelheden naar Nederland gebracht.

Niet om ze hier te verkopen, maar om ze door te verkopen 

aan de WIC (West Indische Compagnie).

Zij kochten hiermee in Angola en Guinee slaven.

Deze slaven werden later onder andere naar Suriname gebracht

om daar te werken op de plantages.

De VOC heeft gigantische hoeveelheden van deze schelpen verhandeld.

Zeker 6,7 miljard.

Jeetje, wisten jullie dat?

Ik wist dat dus niet, best wel heftig eigenlijk die geschiedenis.

Ze behoren tot de familie van de porseleinslakken.

Ze rinkelen als echt porselein

en hebben net als porselein een prachtige glans over zich.

Ik heb touw gebruikt om mee te rijgen.

Als afwerking heb ik het touw omwikkeld met raffia.

Natuurraffia is een stukje vezel van de bladstelen 

van de raffiapalm uit Afrika.

Het is een bindmiddel en kan als touw worden gebruikt.

Er worden vaak manden en hoeden van gevlochten.

Het is oersterk.

Je kunt raffia gewoon bij een tuincentrum of

bij de bouwmarkt kopen.

Zo maakte ik een dubbele kasthanger voor de kast

op onze slaapkamer.

En voor de kast beneden een enkele...

Waar een idee wat ik zag in het Tropenmuseum toe kan leiden hè.

Zo werden het dus originele kasthangers

en een prima tweede leven voor al die bierdoppen ;-)

Ooh en dan wil ik ook nog graag vertellen dat ons huis

te zien zal zijn in de uitzending van woensdag 20 januari om 18.45.

'Binnenstebuiten' op NPO2.

Alle binnenkijkers die vanaf oktober te zien waren

in dit programma kunnen jullie nog bekijken via deze link

binnenstebuiten-huis-en-interieur

Ik vind het natuurlijk onwijs spannend,

maar kijk er wel erg naar uit.

Ik ben zo benieuwd hoe het is geworden,

voor mij zal het dan ook de eerste keer zijn dat ik het te zien krijg.

Nou, we zien wel ;-)

Eerst maar oud&nieuw vieren!!

Ik wens jullie allemaal een hele gezellige jaarwisseling toe

en heel veel liefde, geluk en gezondheid in 2016!!!!

Liefs Monica