Roest en pindakaas

Ik zit nu weer heerlijk achter mijn laptop, die was gecrashed, weten jullie nog?
Ik was eigenlijk bang dat ie echt overleden was, maar er is een man bij geweest afgelopen weekend en
hij heeft Windows er weer helemaal overnieuw opgezet voor mij, 2 uur bezig geweest zeg.
Alles is weg, alleen ongeveer de helft van de foto's nog terug kunnen halen, nou ja, brand is erger.
Kan ik eindelijk weer gewoon foto's van mijn toestel gebruiken.
Ik ben weer helemaal blij, wat hou ik toch van mijn eigen laptop ;-)

Waar wilde ik het ook alweer over hebben...ooh ja, roest.
Voorwerpen met een roestig uiterlijk hebben altijd een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij.
Als ik ergens ben, zal mijn oog altijd als eerste op roestige voorwerpen vallen.
Ik vind de kleur mooi, het uiterlijk is stoer, ik moet er altijd even aan voelen, ik vind het zo lekker aanvoelen.
Vooral als het brokkelig en poreus is.
Daarbij komt ook nog eens, roest ontstaat door een natuurlijk proces... zodra metalen worden blootgesteld
aan de lucht, zullen zij een chemische verbinding aangaan met de zuurstof in die lucht.
Dit proces noemt men oxideren (vind ik zo'n mooi woord he, oxideren)

Neem nou mijn schouw, de accessoires zijn een en al roest...

Het gietijzeren ornament kocht ik ooit bij de Potstal (ik zag het direct bij binnenkomst liggen en dacht..
meenemen) Het is heel poreus, prachtig dus, ik dacht meteen, die zal mooi staan op de schouw.
De enorme verroeste  loodzware kandelaren, kreeg ik van een vriend, die een bloemenzaak heeft, hij wilde ze kwijt en vond het wel wat voor mij, lief he!!

De vuurbokken kocht ik bij Monumentaal (bestaat niet meer)
De haardplaat is gekocht bij Briekantiek in Heerenwaarden (een aanrader trouwens) www.briekantiek.nl
Helemaal verroest, er staat een afbeelding op van Diana, de Romeinse godin van de jacht.

De muurkandelaar heb ik al eerder laten zien, prachtig geoxideerd.

Nog wat kleine spulletjes, echt voor gevallen om hun roestige uiterlijk.

Kijk, zelfs mijn buitenlampen zijn verroest, hier heb ik er 3 van, nog 2 lage.

De tafeltjes bij de voordeur, kreeg ik ook van die vriend met een bloemenzaak, dat snap je toch niet, dat hij ze niet meer wilde. De kleur op de voordeur is off-black van Farrow and Ball, op de foto oogt ie heel blauw,
in het echt is dat een stuk minder, raar altijd dat op foto's een kleur vaak zo anders kan overkomen.

En daar is mijn keukenlamp weer, weten jullie nog, van marktplaats, van die vrouw die ze alleen met zn twee aan mij wilde verkopen. De andere hangt op de tweede verdieping.
Jullie snappen natuurlijk wel waarom ik er direct voor viel, ik vind m prachtig.
Lekker verroest en stoer door de studs, helemaal waar ik van hou..

Soms is het weleens makkelijk als we de natuur een handje kunnen helpen, of beter gezegd een natuurlijk proces nabootsen met verf.
Zo heeft 't Stilleven (een heel fijn merk trouwens) een prachtig product om roest na te bootsen
Roesteffect o.a. verkrijgbaar bij de grotere fillialen van Praxis.

Het is een set van 3 blikjes. Het grootste blik is de basislaag (dat korrelig en bruin is, vind ik eigenlijk al voldoende), dan komt blikje 2 (sponslaag) en blikje 3 (effectlaag) zijn beide oranje en daar kun je mee spelen, net zolang het effect naar je zin is. Dus blik 2 en 3 is voor als je nog wat oranje op de roestlaag wilt verwerken. het is een kwestie van uitproberen en je persoonlijke smaak.

Deze spiegel was een zilveren exemplaar van de Xenox, is ook nog wit geverfd geweest en nu alweer een tijdje in roestkleur, gedaan met roesteffect van t Stilleven, hier zijn alle 3 de effectlagen toegepast.

Het kippengaas in oma's kast, is gewoon in staalkleur gekocht bij de bouwmarkt, voor een oud uiterlijk,
heb ik het behandeld met alleen blik 1 van roesteffect, nu is het verroest kippengaas geworden, alsof het
jaren buiten heeft gelegen.
Het kransje in de kast heb ik gemaakt door op een oasekrans met platte achterkant (even omwikkelen met aluminiumfolie, vanwege de hete lijm) met een lijmpistool de 'vruchtjes' van een dadeltak te plakken, een vreselijk werk, maar ik heb m al zeker 10 jaar.

Het wandlampje (hangt in het trappengat, naar de tweede verdieping) is ook behandeld met roestverf, alleen blikje 1 en daarna gesponsd met bruine schoensmeer, ik wilde geen oranje spikkeltjes, maar bruine, dus greep ik naar een blikje schoensmeer.
Het was een koperen exemplaar, is eerst een tijdje wit geverfd geweest, maar dat maakte het lampje weer te liefjes, ik wilde m een stoerder uiterlijk geven en bevestigde m op een stuk boomschors, die ik heb gevonden in het bos. Hij kan ook aan, ik heb gewoon een gaatje geboord dwars door de muur (mijn man vindt alles goed hoor ;-)) erachter ligt onze slaapkamer en daar zit precies een stopcontact in een hoekje.
De deur van onze slaapkamer, valt als ie open is, precies voor het hoekje, dus het is niet in het zicht.
Beetje raar om ineens een snoer uit de muur te zien komen he ;-) ach ik heb het opgelost door er een lijst overheen te hangen. Als het lampje maar aan kon he, het is s'avonds een donker trappengat, dus er moest wel een lichtje komen.

PINDAKAAS....

Een paar jaar geleden, toen de kinderen nog een stuk kleiner waren, hebben ze eens de deur van onze woonkamer beplakt met stickers van Prinses Lillifee en voetbalstickers, ik was boven wat aan het doen.

Ze waren hartstikke trots op hun werk en lieten het mij heel blij zien.

Nou ben ik niet een moeder die daar heel boos om gaat worden (al was ik not amused)

Gewoon lachen als een boer met kiespijn en zeggen; Ooh wauw, wat staan die stickers leuk op mama's deur!! Creativiteit moet je tenslotte toejuichen bij je kinderen he.

Daarna werd de hele deur beplakt met tekeningen en knutselwerken, zag je die stickers ook niet meer.

Maar begin deze week was ik het helemaal beu en ben ik begonnen met de stickers eraf te halen.

Wat een werk zeg, ik op internet zoeken, hoe ik dat het beste kon doen, bij oma weet raad of zo...

Pindakaas las ik, ik aan de slag lekker erop smeren, even in laten werken en dan moest het er heel makkelijk af gaan, nou dat viel nog tegen hoor.

Stukje voor stukje gedaan, op deze foto de laaste stukjes ingesmeerd, uiteindelijk is alles eraf gegaan hoor.

Ons hondje Coco dacht...ooh het baasje is even wat anders aan het doen, kan ik er mooi even van gaan proeven, de deugniet!!

Je ziet, bijna alles is eraf gegaan, de laatste resten kon ik verwijderen met lampenolie.

De hele onderkant van de deur zat volgeplakt met stickers hoor, ik denk dat ze er zeker wel 5 jaar op hebben gezeten.

Ik heb in geen jaren meer zo'n schone, lege deur gehad.
Elke keer als ik er langs loop, denk ik; goh wat mis ik toch?

Joepie!! Ik heb de Linda 100 uit, nummer 101, 102 en 103 liggen nog te wachten.
En ja, Goedele van Old Red Barn Blog, dat is een magazine van Linda de Mol, die doet het hartstikke goed hier in Nederland, maar eigenlijk verandert alles wat Linda aanraakt in goud.
Ik wil ze wel bewaren en naar je opsturen, als je er interesse in hebt, ik weet nog niet wanneer ik de andere nummers uit heb hoor ;-)
Stond ik vandaag in de supermarkt, de VT Wonen door te bladeren, zag ik een reportage van het huis van Monique Meij van Voorhaven 7 erin staan, ooh en die heb ik ook meegenomen.
Ik bewonder haar stijl, haar mooie schilderkunst en prachtige winkel, ik kon het blad niet laten liggen, ik moest het lezen.
Nog maar eens de stapel op de foto gezet (de foto uit mijn vorige post was met mijn smartphone gemaakt, stond de hele stapel er niet eens op).
Morgen ligt de nieuwe Wonen Landelijke Stijl in de winkel en vrijdag de At Home in de bus.
Ooh help!!! Ik denk dat ik me dit weekend eens een keer volledig ga afzonderen, voor alles en iedereen.
Er is geen doorkomen meer aan.

Dus lieve man en lieve kinderen, ik zeg dan.....NU EVEN NIET!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Fijne week nog allemaal!!!!!

Liefs Monica

p.s. ik laat nog weten of het is gelukt ;-)