Dag 3 San Marco

bron: Wikipedia

De Laatste dag, natuurlijk ... het San Marcoplein.

De centrale plaats van Venetië, een van de mooiste pleinen ter wereld

en met z'n 180 meter lengte het grootste plein van de stad.

Samen met de sterattracties Basilica San Marco, de Campanile

en het Dogenpaleis één van de belangrijkste bezienswaardigheden van Venetië.

Wij zijn vroeg gegaan, omdat het onze laatste dag was 

en wij die zo goed mogelijk wilden benutten.

We besloten eerst naar de Campanile te gaan.

Bovenop de 96 meter hoge klokkentoren (met lift) heb je een fantastisch

uitzicht over de stad en de lagune.

De toren die ooit dienst deed als vuurtoren, wachttoren en martelkamer,

stortte in 1902 in, maar werd meesterlijk herbouwd naar 

het 16e eeuwse ontwerp met zoveel mogelijk gebruik te maken

van de oorspronkelijke stenen.

Het uitzicht zal in de zomermaanden, bij helder weer, veel mooier zijn

dan op mijn foto's, maar het was dus nog vroeg en rond het middaguur

trok de lucht pas open en kwam de zon door.

Misschien hadden we dit beter als laatste kunnen doen, 

maar al met al heb ik toch genoten van het uitzicht.

Het Dogenpaleis (Palazzo Ducale)

San Marcoplein met zijn vele terrassen en onder de galerij allemaal winkeltjes.

De kerk Santa Maria della Salute (één van de bekendste blikvangers van Venetië).

De kerk werd gesticht aan het einde van de pestepidemie in 1630.

Meer dan een derde van de bevolking bezweek voor de 'zwarte dood'

De senaat besloot een kerk te bouwen om de Heilige Maagd

te bedanken voor het eindigen van de epidemie.

bron: Wikipedia

De San Marco basiliek wordt beschouwd als één van de mooiste basilieken van Europa.

Hij is rond 1060 gebouwd om het lichaam van de heilige Marcus zijn laatste rustplaats te gunnen.

Het heeft de vorm van een grieks kruis en op alle uiteinden 

en op het kruispunt zijn koepels aangebracht.

Het is een schitterende, grandiose basiliek, met stijlen uit verschillende tijdperken:
Byzantijns goud en gotische spitsen,
Romaanse rondbogen en islamitische koepels,
die getuigen van de internationale roeping van Venetië

De vloeren, muren en koepels zijn geheel bekleed met mozaïeken

met voorstellingen uit het leven van Christus en van Sint Marcus

en beslaan meer dan 4000 m2.

Mozaïek van het trapportaal met de verheerlijkte Christus en het laatste oordeel.

bron: Wikipedia

In de kerk mocht je geen foto's maken, vandaar een paar foto's van het interieur van internet.

Hierop zijn goed alle mozaïeken te zijn.

Ik denk wel een paar eeuwen werk, niet te geloven zo mooi!!

Vergeet ook vooral niet naar de vloer te kijken (deze foto's maakte ik wel zelf)

De mozaïeken van veelkleurig marmer die de bodem van de basiliek bedekken als een oosters tapijt,

tonen 2 verschillende technieken, beide zijn goed te zijn op de bovenstaande collage.

Het opus tesselatum, waarbij regelmatig afgesneden steentjes van verschillende grootte

werden gebruikt en het opus sectile, waarbij zeer kleine onregelmatige

blokjes van verschillende soorten steen werden gebruikt.

Deze laatste techniek werd vooral toegepast bij meetkundige motieven

en afbeeldingen met dieren.

Bij de hoofdingang van de basiliek is de trap naar de eerste verdieping,

hier bevindt zich het Museo Marciano en de Loggia de Cavalli,

hier zijn o.a. de originele vergulde paarden te zien

en het terras met een mooi uitzicht over het plein.

11e eeuwse icoon, de Madonna Nicopeia,

de meest vereerde afbeelding van de basiliek.

Fragmenten van oude mozaïeken, echt schitterend.

De verguld koperen paardengroep,
die doge Enrico Dandolo  in 1204 uit Constantinopel naar Venetië meebracht.
Ze zijn in Constantinopel gestolen van de gevel van het Hippodroom (de paardenrenbaan).
Dit is waarschijnlijk een Grieks of Romeins werk uit de 4e eeuw v. Chr.

De paardengroep is het symbool geworden van de macht van Venetië.

Door milieuvervuiling zijn de originele in 1982 verplaast naar het kerkmuseum

en vervangen door bronzen kopieën.

Op bovenstaande foto van de basiliek (van wikipedia) zijn  de replica's te zien.

Momenteel staat er een steiger, vandaar dat ik een foto van Wikipedia gebruikt heb.

Hier nog even te zien, met steiger, dit zijn dus de bronzen replica´s.

Uitzicht vanaf de loggia op het San Marcoplein.

Lekker rustig is het he? Ik heb begrepen dat in de zomermaanden de wachttijden

om binnen te komen, kunnen oplopen tot 2 uur, vooral bij het Dogenpaleis.
 Ik moet er niet aan denken, wij liepen nu zo naar binnen.

Tijdens hoog water overstroomt vooral Piazza San Marco en de Basiliek,

omdat het plein zich op een lager niveau bevindt dan de rest van de stad.

Het water bereikt vaak een hoogte van een halve meter.

Geïmproviseerde loopbruggetjes van houten vlonders stonden al klaar

aan de voorzijde van de Basiliek.

Nu kon je daar gewoon even lekker op zitten.

Toch lijkt het mij bijzonder om te zien, als het plein onder water staat.

Klokken toren (Torre dell ´Orologio)

Deze klokkentoren staat aan de noordzijde van het plein

met direct onder het gewelf de toegang naar de belangrijkste winkelstraat van Venetië.

Boven de arcade bevindt zich de grote, blauwe geëmailleerde en vergulde klok.

Deze klok is gericht op de baai en geeft de uren 

en fasen van zon, maan en sterren aan.

In het bovenste deel bevindt zich de Marcus leeuw.

Helemaal bovenop staan 2 mechanische bronzen figuren, de Moren genaamd.

Al 500 jaar slaan zij elk uur met een hamer op de grote klok.

Wij waren net de Basiliek uit toen het 12 uur werd, mooi om te zien!!

De lucht begon open te trekken en het zonnetje kwam tevoorschijn.

Tijd voor koffie.

Daarvoor liepen wij de hoek om, de winkelstraat in.

Daar zijn genoeg Italiaanse koffiebarretjes.

Natuurlijk konden wij er ook voor kiezen om op het San Marcoplein wat te gaan drinken,

maar het is algemeen bekend dat je je daar scheel betaalt voor een kopje koffie,

is er live muziek bij, betaal je daar ook nog een flinke toeslag voor.

Wij deden net als de Italianen doen,

staand aan zo´n koffiebar je bestelling doen en nuttigen.

Net zo leuk en misschien nog wel gezelliger ook.

Wij betaalden daar 7,50 euro voor een cappuccino, een gewone koffie

en een Spritz, dat is niet het brosse koekje dat wij hier kennen,

maar een populair alcoholisch aperitief uit de regio Veneto.

Het bevat de ingrediënten: Aperol, bruisend bronwater, Prosecco,

een schijfje sinaasappel, een olijfje en ijsblokjes.

Bijna elke stad in deze regio kent z´n eigen variatie.

Daar kregen we dan ook nog een schaaltje nootjes bij.

En dat alles voor maar 7,50!!

Tijd voor een bezoek aan het Dogenpaleis (Palazzo Ducale)

Het paleis van de Dogen (Venetiaanse staatshoofden en tevens leider van de Katholieke kerk)

Het huidige paleis is gebouwd tussen 1309 en 1424,

maar de fundamenten dateren uit de 9e eeuw.

De muren zijn bedekt met rood marmer uit Verona (tegenwoodig roze)

en grijs marmeren steen uit Istrië, gerangschikt in een patroon van kleine vierkanten

en ruiten, zodat in het midden een kruis ontstaat.

Binnen in het paleis kijk je je ogen uit, aan alle kanten zie je schilderijen,

beelden, stucwerk, bladgoud en andere kunstschatten.

Schilderijen van Veronese en Tintoretto zijn in diverse ruimten aanwezig.

Beroemde schilders als Bellini, Carpaccio, Titiaan en Tiepolo

hebben eveneens een bijdrage geleverd.

In het Museo dell Opera (vlakbij de kassa) staan de originele

14e eeuwse kapitelen van de zuilengalerij en gevelstukken van Istrisch steen.

De meeste die je buiten ziet zijn replica´s uit de 19e eeuw.

Mooie zuilengalerij op de binnenplaats.

Een antieke gondel.

Scala dei Gigantie (reuzentrap) een ontwerp van Antonio Rizzo, 

werd in de 15e eeuw gebouwd, om de vele staatshoofden in het paleis

te kunnen ontvangen en voor ceremonies.

Standbeelden van Mars en Neptunus, die de beheersing van Venetië

over het vaste land en de zee symboliseren, flankeren de hoogste trede.

Boven de middelste poort is de leeuw van Marcus afgebeeld.

Waanzinnig he, allemaal pracht en praal!!

Op de eerste verdieping begint een reeks grote zalen,

die voornamelijk in de 14e eeuw werden verfraaid met meesterwerken 

van Venetiaanse kunstenaars.

Je mocht niet overal foto´s maken en daar werd streng toezicht op gehouden.

Prachtig trappenhuis, schitterende kunstwerken tegen het plafond

met stucco omlijstingen al dan niet verguld.

Stucco is een mengsel van gebrande kalk en water waaraan 

substanties toegevoegd kunnen worden als ongebluste kalk, caseïne,

marmermeel, pozzolaanaarde en zand.

Het resultaat is een gemakkelijk te modelleren pap, die erg snel stolt

en harder wordt dan marmer.

De decoraties moesten daarom wel snel worden gemaakt.

Overal in venetië is stucwerk te vinden, op verschillende manieren toegepast

zoals, sierlijsten, kroonlijsten, sierranden, voetstukken, deurstijlen,

dwarsbalken, guirlandes, nissen en medaillons met rondom basreliëf.

Men kon zijn fantasie laten gaan.

Een prachtige fresco.

Sala del Maggior Consiglio (zaal van de grote raad)

Foto stiekem genomen, ik vond dit echt niet meer normaal, zooo mooi!!!

Op de muur Het Paradijs van Tintoretto.

bron: wikipaintings

Het Paradijs meet 7,45 bij 24,65 cm en is het grootste schilderij ter wereld.

De schilder was al ver in de 70 toen hij dit meesterwerk

samen met zijn zoon maakte.

Tintoretto begon in 1588 aan de opdracht en voltooide het in 1592.

De vloer is van Venetiaans terrazzo-marmer.

Hier aan de achterkant van het paleis verbindt de Brug der Zuchten

het paleis met de gevangenis (Prigione Nuove)

bron: campontour.nl

De 'zuchten' waarop de naam duidt gaat om de sombere zuchten

van de veroordeelden die vanaf de brug door de venstertjes een 

laatste blik op hun geliefde stad Venetië wierpen.

De gevangenen die hier in de piombi zaten hadden het nog goed vergeleken

bij de zware criminelen, die wegrotten in de pozzi,

de donkere vochtige kerkers op de begane grond.

De bekendste gevangene is Casanova, die hier in 1755

na 15 maanden  gevangenschap, op spectaculaire wijze wist te ontsnappen,

via de zware loden daken.

Deze foto nam ik boven de Porta della Carta (de uitgang van het Dogenpaleis)
Doge Francesco Foscari knielt voor de Marcus leeuw.

Paleochristelijk bas-reliëf met twee griffioenen (ook bij de Porta della Carta)


We hebben deze dagen echt keuzes moeten maken, wat we graag wilden zien.
Zo had ik ook nog graag naar het mondaine strandeiland Lido gewild,
naar Ca d' Oro (zo dichtbij ons hotel en toch geen tijd voor gehad).
Ik had ook graag de Joodse wijk het Ghetto overdag willen bekijken,
de kerk Santa Maria della Salute van binnen willen zien,
naar de Accademia gewild (dit museum bezit s' werelds grootste
collecties van Venetiaanse meesters)
Naar een theater gaan, lijkt mij ook een belevenis.

Kortom... ik moet gewoon nog een keer terug.
Ik hoop volgend jaar nog een keer en dan zou ik weer voor de maand oktober
kiezen, de temperatuur was heerlijk, gemiddeld 20 graden.
Ik vind het een ideale maand om Venetië te bezoeken, niet te druk.
Het Dogenpaleis is een absolute must als je in Venetië bent, echt waanzinnig!!!
Ik wil het nog een keer zien.

Foto van een verkoper van souveniers bij Piazetta San Marco.



Ik kreeg een tip van Meta van een heerlijk lunchadres Vini al Bottegon
vlakbij halte Accademia, in de wijk Dorsoduro.
Dus stapten wij bij San Marco weer op de vaporetto.

Heerlijke Cicchetti (bitesize hapjes) en wijnen.
Allemaal zo lekker, dus heel moeilijk om te kiezen en dan met je wijn
in een plastic bekertje mee naar buiten nemen, mag ook binnen hoor trouwens,
dan krijg je een glas.

Heerlijk (hier ben ik dol op), we hebben zitten smullen
en ook genoten we van het uitzicht en het lekkere zonnetje!!

Daarna vaarden we weer naar halte Ca d' Oro om onze spullen op te halen bij het hotel.

Onderweg gemaakt, nog een mooie foto van de Rialtobrug.
In de buurt van ons hotel nog snel wat laaste souveniers gekocht voor thuis.
Bij het hotel nog een praatje gemaakt met de aardige dame van de receptie
en toen werd het toch echt tijd om terug te varen naar Piazzale Roma.

De vaporetto komt aangevaren over het Canal Grande.
Op Piazzale Roma namen wij de bus van 18.00 naar de luchthaven van Treviso.
Ik vond het zoooo jammer, ik heb echt geweldig genoten van deze dagen.

Nou en daar staat ie dan weer!! Terug naar Nederland.
Anderhalf uur vliegen, eigenlijk ben je er zo!!

Ik mijn volgende en laatste post over Venetië, wil ik nog graag ons hotel laten zien.
Ook zo prachtig allemaal!!
Die zal niet zo lang worden als deze post hoor, pffff  het is wel veel he,
maar er is ook zoveel om te laten zien en ook zoveel te vertellen.
Dat maakt het bloggen ook weer zo leuk he, voor mijzelf was het best leerzaam,
want het vergde nogal wat voorwerk, het maken van deze post.
Ik vond het leuk om te doen!!

Een fijn weekend!!

Liefs Monica